De drijfveer van Marena Seeling en July Leesberg is: iets moeten maken, iets te vertellen hebben, en dat doen met olie op canvas, en dat zo goed mogelijk.

Over Marena:
Abstractie is terug in de kunst, maar in een nieuwe vorm. Die ‘comeback’ beweging daar is Marena Seeling onderdeel van. Voorstellingsloze kunst, die pure kunst, dat is niet aan de hand bij Marena. Zij abstraheert de voorstelling, die nog altijd aanwezig blijft, een begeesterde abstractie, abstractie met een ziel, doordrenkt met de dramatiek van het leven zelf. Marena’s werk berust op de realiteit. En wat is dan die realiteit? Die realiteit vindt zij in het landschap met daarin door de mens gemaakte schuren , fabrieken industriële gebouwen, het landschap dat zij als kind heeft leren kennen  in Weurt bij Nijmegen en dat haar duidelijk lief is, dat in haar zit en steeds weer naar buiten komt, ook als ze in IJsland schildert. De schoonheid van de werken zit niet in het onderwerp zelf, maar in haar liefde ervoor. En dat maakt ze duidelijk niet met de abstractie maar met het kleurgebruik, de tinten, die bijzonder zijn voor dit onderwerp. En met de streek. Met hoe ze de verf strijkt op het doek of op het papier. Daarmee lijkt ze zowel stoerheid als mysterie aan te brengen. Stoerheid door de kloeke brede streek van de brede kwast. Het mysterieuze komt doordat de verf dun opgebracht wordt, als een lieflijk waas over een landschap dat niet altijd zo lieflijk is, niet om dat te verbloemen, maar om het te onthullen, te ontsluieren. Het werk heeft een positieve uitstraling, een opgeruimdheid. Het is fijn om naar te kijken en spannend met die wisselende perspectieven.

Over July:
Bij July zien we ook een landschap met door de mens gemaakte zaken. De strakheid van de compositie geeft rust en schoonheid, maar de kleuren zijn soms dreigend. July wil ons iets vertellen. Ze legt zich niet neer bij het hier en nu Ze waarschuwt. Ze heeft zorgen. Ze wil een betere wereld. En dat zien we niet alleen in haar kunst. Wie 5 minuten met July praat, begint daar al iets van te voelen. Dat maakt dit werk ook zo authentiek. Dit is July Leesberg, niemand anders. July heeft een liefde voor de natuur Al vroeg kende ze de namen van de bloemen. Ze ging in Wageningen studeren, en daarna naar de kunstacademie. Ze wil wetenschap en kunst bij elkaar brengen. En dat lukt haar. Momenteel heeft ze in Wageningen een expositie in een project waarin ook Spinoza laureaat professor Marten Scheffer van de leerstoel Aquatische ecologie en waterkwaliteitsbeheer bij betrokken is. Zij bespreken ‘kantelpunten’ in de menselijke geschiedenis en willen zo’n positief kantelpunt bewerkstelligen ieder vanuit de eigen hoek. Marten wetenschap, July kunst. Zij droomt ervan dat Wageningen niet meer ‘city of life sciences’ is, maar ‘stad der leven en vrede’.  De galeriehouder beoordeelt kunst graag volgens de lijn ‘beelden, verbeelding, inzicht’. Wat is het inzicht dat de beelden van July ons via onze verbeelding brengen. Het woord dat opkomt is: HOOP!