14 oktober 2018 van 15 – 17 uur ‘Future Memory’ met schilderijen van Daniela Schwabe. De expositie loopt t/m zondag 11 november 2018.
In de galerie
Opdelen van het beeld
In Future Memory staat een enkel beeld centraal; een foto van een nucleaire reactor container uit de jaren vijftig in de Verenigde Staten. Dit beeld is op groot formaat uitgewerkt en daarnaast opgedeeld in vele kleinere schilderijen die een abstract detail van het grotere geheel laten zien. Het opdelen van de foto reflecteert op de manier waarop nucleaire energie wordt opgesplitst in kleine deeltjes en nog steeds voortleeft in de hedendaagse realiteit.
Oorlogstrauma
Het werk is tegelijk een verbeelding van de manier waarop traumas van oorlog in het na-oorlogse nucleaire tijdperk op ongrijpbare manier overal ter wereld nog altijd voelbaar zijn, het fungeert ook zelf op die manier door zich op te splitsen en in delen voort te leven.
Spanningsveld tussen de feitelijke informatie van opgeknipte foto en de informatie via de herinnering
De kleinere werken met elk een detail van deze foto zullen zich afsplitsen van het grotere geheel en onafhankelijk van elkaar voortbestaan. Als een nucleaire reactie verspreidt hun informatie zich, onherkenbaar als afzonderlijk onderdeel, maar met het verhaal van hun ontstaan als een herinnering voor diegene die ervoor kiest dit door te vertellen. De informatie wordt op deze manier verwrongen en de vraag rijst hoe betrouwbaar deze nog is. Op deze manier ontstaat een spanningsveld tussen de feitelijke informatie van de opgeknipte foto en de informatie die via herinnering en verhalen wordt overgedragen, waarbij noch de een noch de ander tot een betrouwbaar beeld leidt.
Hoe gaat ons geheugen met beeld om?
In haar werk gebruikt Daniela Schwabe schilderen om tot een nieuwe structuur te komen voor de manier waarop ons geheugen met beeld omgaat. Haar persoonlijke familiegeschiedenis en de tweede wereldoorlog gaan in haar oeuvre een dialoog aan met de huidige tijd. Door te schilderen in series onderzoekt Daniela hoe trauma, geschiedenis en het geheugen in verhouding staan tot het waardevolle en het tijdelijke.