Cees van Rutten en Ingrid Rollema
Onder de titel TZT+ToWD worden van 23 februari tot en met 22 maart 2020 in Art Gallery O-68 te Velp werken getoond van de Haagse kunstenaars Ingrid Rollema en Cees van Rutten.
Foto’s galerie
Uit het persbericht
In de kunstwerken van Cees van Rutten (1952) spelen heldere ordeningsprincipes een bepalende rol.
Van Rutten legt zich hoofdzakelijk toe op het vervaardigen van papierreliëfs en papieren objecten. Ritmische herhalingen en regelmatige stapelingen van gelijkvormige elementen en materialen binnen monochrome, seriële voorstellingen kenmerken het oeuvre dat hij de afgelopen tien jaar tot stand heeft gebracht. Kunsthistorisch beschouwd is dit oeuvre verwant aan het werk van kunstenaars uit de Nul-groep, zoals Jan Schoonhoven, Jan Hendrikse en Henk Peeters. In tegenstelling tot de objectiverende benadering van materialen binnen deze beweging, waarbij het persoonlijk handschrift van de kunstenaar zo veel mogelijk is vermeden, laat van Rutten toevallig ontstane verstoringen en rimpelingen in het bewerkte materiaal toe. De subtiele tegenstellingen tussen strak en rafelig, glad en ruw, gesneden en gescheurd zorgen ervoor dat het handmatige maakproces, als een persoonlijke signatuur, in zijn werken zichtbaar blijft. In Art Gallery O-68 wordt een selectie van recente en oudere werken getoond, naast een vloersculptuur waarin Van Rutten is afgeweken van zijn gangbare materiaalgebruik.
Sinds 2014 richt Ingrid Rollema (1953) zich, naast haar beeldhouwkunstige praktijk, op de productie van one-minute video’s waarin sculptuur, bewegend beeld, tekst en geluid op een doeltreffende wijze zijn geïntegreerd.
Met deze korte digitale beeldproducties reageert Rollema in samenwerking met Shakespeare-kenner Ruud Hisgen en videomakers Marsel Loermans, Eric de Vries en Rosh Abdelfatah op controversiële vraagstukken en gebeurtenissen op het (geo)politieke wereldtoneel. Door consequent citaten uit toneelstukken van Shakespeare in de videoclips op te nemen tracht Rollema actuele conflictsituaties in de wereldpolitiek in een universeel kader te plaatsen en terug te voeren op de menselijke conditie.